Pałac Morskich – dawna Resursa Kupiecka przy ul. Krakowskie Przedmieście 62 w Lublinie, a obecnie siedziba Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, przeszedł w 2015 r. renowację i przystosowanie do pełnienia nowych funkcji. Wyburzono dwie oficyny, a oficynę zachodnią zastąpiono budynkiem o funkcji dydaktyczno-biurowo-technicznej, a na tarasie wybudowano ogród zimowy. Zakres inwestycji objął m.in. oświetlenie wnętrz.
Odrzucono manifestacyjnie nowoczesną architekturę, a efekt estetyki odwołującej się do przeszłości podkreślono przez zastosowanie opraw oświetleniowych firmy Thorn, świadomie nawiązujących do niej swoją formą. We frontowej części pałacu wychodzącej na ogród, niewysokie prostopadłe wnętrze zostało zamienione w amfiteatralną aulę. Niestety ograniczona wysokość tego wnętrza nie pozwalała na ładne wyprofilowanie czaszy amfiteatru, a sufit znajdował się dość nisko nad wyższymi rzędami siedzeń. Dla oświetlenia wnętrza przy tak niekorzystnych warunkach, w jego przestrzeni umieszczono oprawy składające się z dwóch wklęsłych czasz świetlnych – jednej świecącej na sufit pomieszczenia i drugiej na płaską okrągłą powierzchnię odbijającą światło w dół w sposób rozproszony. Zabieg ten okazał się udany. Zharmonizowało to przestrzeń, a powtarzające się jak na wodzie duże i małe kręgi dobrze wkomponowały się w promieniście rozchodzące się kwadraty sztukaterii na suficie. Podobnie oświetlone zostało foyer pałacu. Płaskie czasze opraw niemal przywierają tu do sufitu.
Autorami projektu są Andrzej Kaczmarczyk i Sylvia Bartoszewska z Biura Architekt Kaczmarczyk w Suchej Beskidzkiej.
Źródło: Thorn Lighting
Odrzucono manifestacyjnie nowoczesną architekturę, a efekt estetyki odwołującej się do przeszłości podkreślono przez zastosowanie opraw oświetleniowych firmy Thorn, świadomie nawiązujących do niej swoją formą. We frontowej części pałacu wychodzącej na ogród, niewysokie prostopadłe wnętrze zostało zamienione w amfiteatralną aulę. Niestety ograniczona wysokość tego wnętrza nie pozwalała na ładne wyprofilowanie czaszy amfiteatru, a sufit znajdował się dość nisko nad wyższymi rzędami siedzeń. Dla oświetlenia wnętrza przy tak niekorzystnych warunkach, w jego przestrzeni umieszczono oprawy składające się z dwóch wklęsłych czasz świetlnych – jednej świecącej na sufit pomieszczenia i drugiej na płaską okrągłą powierzchnię odbijającą światło w dół w sposób rozproszony. Zabieg ten okazał się udany. Zharmonizowało to przestrzeń, a powtarzające się jak na wodzie duże i małe kręgi dobrze wkomponowały się w promieniście rozchodzące się kwadraty sztukaterii na suficie. Podobnie oświetlone zostało foyer pałacu. Płaskie czasze opraw niemal przywierają tu do sufitu.
Autorami projektu są Andrzej Kaczmarczyk i Sylvia Bartoszewska z Biura Architekt Kaczmarczyk w Suchej Beskidzkiej.
Źródło: Thorn Lighting
